Page 6 - Skokla nr. 2 - 2018 LVV

"HEIMTUN" SÅNN JE HUSSER DET.

På Heimtun hadde vi skåle mot ”Lundgårds gutua”, vedskjul tel høgre og
utedass i midten. I den østre enden var det grisehus med binge utafor. Dom
fleste på denne tia hadde jo en gris eller to. Kan huske gjørma som grisa laga,
trur Knut havna i den en gong.
Vi låg på taket, betrakte grisas vandring i søla, rei og masa i gjørma. Dytte
tryne foran og rote opp det meste.
Alfhild, Jonny og je skær visstnok ha gikk dessa rau oker, noe som gjorde
dom litt spesielle, i alle fall raue.
På skjulveggen hadde vi blink tel pilkast, plass for kaninbur og fuglekasser.
Mye småspurv og dompap havna i her.

Heimtun i midten, rett bak
skimtes blokkefabrikken hass
Helge Blakkisrud. Stort oppstyr
vart det i desember da grisa
sku slaktes. Leif Østli -
”slaktern”, kom med maska, og
det gjorde stort inntrykk på oss

da han stakk grisen etter
skuddet. Grisen låg og sparke
etter stikket og blodet bare
pumpe ut i et vaskevannsfat.
Det lukte ekkelt.

Vi brukte en spesiell benk tel avbusting og oppdeling. Alt vart møysommelig
tatt vare på. Leif brukte en stor, skarp flåkniv og helte på kokenes vatn sånn at
busta lettere sku løsne.

Grisen vart hengt opp i skålen i et trestykkje tel avkjøling, og seinere vartn tatt
inn og delt opp.
Det hørte en dram tel slaktinga. Ferskt, stekt flesk og ”duppe” smakte godt, og

blei mye brukt i denne tida.
Mor og mamma var flinke tel det ”gamle” –sylte, rull, mye klining med svol og
fett frå grisehue, pressa sammen i et tøystykkje i syltepressa. Kjøtte med
slintrer og fett vart mart på kjøkkenkvenna og stappe i skinn tel pølser. Sea
blei dom kokt i en stor kjel.
Klubb, utrulig godt med sukker på, noen stekte den i mjølk. Blod og mjøl blei
blande i en stor bolle og knadd sammen tel en dei. Så blei hår ”klump” kokt i
saltvatten. Tel måltida delte vi opp dessa i terninger og stekte dom.
Moro og godt var det når mamma og mor lagde lefse, stekte på takke i
kjellern. Stor, sprø, lefse!! Og himlaga øl!

6